"Een nachtegaal in de Stad" is mijn tweede boek. Het eerste met Pieter van Oudheusden. Hier vind je recensies, plaatjes en al wat je wil weten.
Een Nachtegaal in de Stad
Het eerste album in samenwerking met Pieter van Oudheusden
Een verhaal over vier mensen in een stad, op een warme zomerdag. Poëtisch verteld door Pieter van Oudheusden en getekend door Jeroen Janssen.
"Een Nachtegaal in de Stad" is uitgegeven bij Wonderland, in januari 2000
Het boek telt 52 p., heeft een gekartonneerde 4-kleurencover en is gedrukt in zachte duotone-tinten (zwart en blauw).
Je vindt het in de betere boekhandel. Je kan het bij mij persoonlijk bestellen
(gesigneerd!) door overschrijving van € 16,11 (+ € 3,64 verzending
(€ 6,12 buiten België) als je er niet zelf om komt)
op rek. nr.444/3616101/26
Een zonnige zomerdag aan het einde van de eeuw. In een provinciestad ontmoeten vier mensen elkaar; twee mannen, twee vrouwen. Soms zijn ze bekenden van elkaar, soms ook niet. De volgende morgen zijn hun levens echter voorgoed veranderd.
De hoofdrolspelers in dit zinnenspel zijn:
- Istvan, een jonge Hongaar, als kunstenaar een speelbal van zijn eigen twijfels
- Maryse, een kwetsbare schoonheid zonder beroep en zonder doel, verstrikt in een liefdeloos huwelijk
- Ludo, Maryses echtgenoot, succesvol en rusteloos, een zakenman met alsmaar jongere minnaressen
- Kiki, Ludo's huidige vriendin, onafhankelijk omdat ze de keuzes in haar leven voor onbepaalde tijd heeft uitgesteld
Klik hier als je alles wil weten over onze toekomstige projecten.
Klik hier voor meer plaatjes.
Pieter van Oudheusden (1957) is scenarist, vertaler en journalist. Hij schrijft bijdragen voor Stripschrift, ZozoLala, het Stripjaarboek en Zone 5300, en werkt samen met onder anderen de tekenaar Fred Marschall (Liefde en verraad, 1989; op tijd voor de toekomst, 1997). Voor zijn scenario's kreeg hij de Prijs van de Stad Breda 1994. Eind 1999 verschijnt van hem een boek over Rotterdam in de 20ste eeuw, Reiziger in eigen stad.
Een Nachtegaal in de stad
Jeroen Janssen (1963) is een laatbloeier in de Stripscène. In 1997 debuteerde hij met zijn Sluipend Gif en toen waren we al behoorlijk onder de indruk. Nu doet hij het samen met scenarist Pieter van Oudheusden en opnieuw is het resultaat een pareltje. Het streven naar vrijheid staat centraal, meer bepaald de vrijheid in menselijke relaties. Via vier personages schetsen de makers een poëtisch en ultra-menselijk verhaal. Janssen schertst het geheel in een grauw-blauwe expressionistische penseelstijl die voldoende plaats laat voor de introverte vertelling. Vergelijkingen met de kracht van een Edmond Baudoin liggen niet ver uit de buurt
Chris Rutten
Dit is een recensie van de Nederlandse tekenaar/journalist Marcel Ruyters. Marcel Ruyters tekent o.a. "Dr. Molotow", "Troglodytes", en werkt mee aan talrijke magazines zoals "Zone 5300". Dit artikel verscheen begin 2000in de Nederlandse krant "De Limburger", en werd nadien opgenomen in het jaarboek "Sherpa Stripjaar 1999".
Romantisch vierluik
Nederlands-Belgische samenwerking op stripgebied. Het resultaat daarvan
is het album Een nachtegaal in de stad van de Nederlander Pieter van Oudheusden
(tekst) en de Belg Jeroen Janssen (tekeningen).
door Marcel Ruijters
Een nachtegaal in de stad is een bijzonder fraai uitgegeven strip en gaat kort
gezegd over de amoureuze ontmoetingen tussen vier personen, die ieder in een
apart hoofdstuk worden toegelicht. Istvan is een eenzame, getormteerde kunstenaar,
die een one-night-stand beleeft met Maryse, een zwijgzame vrouw die haar lege,
liefdeloze huwelijk met Ludo is ontvlucht. Ludo is een uiterlijk zelfgenoegzame
zakenman die op een wanhopige manier steeds jongere vrouwen najaagt,
zoals Kiki, die jong en ongebonden is, en zich daarom van de vier hoofdpersonen
nog het best in haar vel voelt.
De lezer volgt hen op bun weg en hun ontmoetingen. Dat levert soms enige
spanning op, want bijvoorbeeld Ludo is, als hij interesse toont voor Istvans
schilderijen, niet op de hoogte van wat er tussen zijn vrouw en de kunstenaar
is gebeurd. Maar om spanning gaat het hier niet: een droge handelingsbeschrijving
zou geen recht doen aan dit boek, want het is het meest romantische stripalbum
dat in lange tijd is uitgekomen op de Nederlandstalige markt.
"Istvan en Maryse"
Kenners zullen hierom wellicht de vergelijking maken met de Franse Yslaires Samber-reeks. Jeroen Janssens tekenwerk is losser maar zeker zo 1yrisch en Pieter van Oudheusdens bloemrijke, wat gezwollen teksten doen ook erg Frans aan. Dat is niet toevallig, want deze uiterst productieve schrijver en journalist is ook vertaler van veel Franse strips - een goed voorbeeld is de erotische verhalenbundel Troebele Begeerten van Régis Loisel en Rose Le Guirec, die vorig jaar bij Oog en Blik verscheen. Als strip doet Een nachtegaal in de stad nogal literair aan, met een langzaam verstrijkende handeling, spaarzame dialogen en een doorlopende beschrijving van de motivaties en twijfels van de personages. Toch zit er genoeg dynamiek in Jeroen Janssens tekeningen om te voorkomen dat het gewone illustraties-bij-een-tekst worden. Het heeft lang geduurd voordat hij uit de kast is gekomen, maar Janssen is een ras-striptekenaar.
De nu 36-jarige Belg maakte zijn entree in de strip-scène door in 1998 op de Haarlemse Stripdagen de prijs voor het beste Nederlandstalige album weg te kapen met zijn debuut-album Muzungu/Sluipend gif dat net ais Een nachtegaal in de Stad door de Hasseltse stripwinkel Wonderland is uitgegeven. Er zijn een hoop minder sjieke manieren om je naam te vestigen.
Muzungu/Sluipend gif is een semi-autobiografisch verslag van de tijd
waarin Janssen leraar was op een tekenacademie in Rwanda (Muzungu betekent blanke).
Het is geen politieke analyse, maar gaat toch over de oplopende
spanningen voorafgaand aan de volkerenmoord, zich onder meer uitend in een
reeks vergiftigingen. Het lijkt misschien vreemd voor iemand die duidelijk
wat te vertellen heeft om te gaan tekenen op scenario van een ander.
Jeroen Janssen heeft in interviews te kennen gegeven erg kritisch te zijn op
zijn materiaal; hij vindt lang niet al zijn belevenissen interessant genoeg
om op papier te zetten. Tekenen doet bij wel heel graag.
Je ziet dat het tekenplezier er van af straalt. Het tekenwerk van Janssen
bezit ook een verfrissende losheid vanwege zijn verleden als illustrator.
Veel stripmakers zijn gevoed door andere stripmakers. Voeg daarbij dwang tot
continuïteit - hou het maar eens vol jarenlang dezelfde figuurtjes te tekenen -
en een zekere stijfheid is vaak het gevolg. Daar heeft Jeroen Janssen
gelukkig geen last van. Zijn werk is expressionistisch, maar probeert geen
pijn uit te drukken. Het is warm en hij weet vaak met simpele lijntjes
veelzeggende details weer te geven - dat is net wat een verhaal als
Een nachtegaal in de stad nodig heeft.
Deze Nederlands-Belgische samenzwering is zonder meer geslaagd.
"Maryse slaapt"