Mle. 1886 "Lebel"

Technische details :

Totale lengte : 639 mm
Lengte lemmet : 520 mm
Doorsnede loopring : 15 mm

Bedoeld voor gebruik op : Mle. 1886 "Lebel" geweer en karabijn, Mle. 1892 "Berthier" geweer en karabijn

Algemene info :

Het M1886 Lebel geweer was het eerste geweer met rookloze munitie dat door een grote militaire macht in gebruik genomen werd. Op zich had het wapen weinig revolutionairs maar de rookloze kogels lieten het toe om de overstap naar kleinere kalibers te maken. Ook dienden de lopen van de geweren niet meer zo vaak schoongemaakt te worden aangezien het nieuwe poeder minder vuil achterliet dan zwart kruit.

Bij dat geweer hoorde de Mle. 1886 bajonet die, net als het geweer, “Lebel” genoemd werd. Het is een naaldbajonet waarbij uit een cilinder vier geulen gefreesd werden zodat er een soort kruisvormig lemmet ontstond. Aan het uiteinde van het lemmet, aan de kant van het nieuwzilveren handvat, is er nog een cilindervormig gedeelte waar de groeven niet uitgeslepen zijn.

In 1893 werden er inspanningen gedaan om de bevestiging van de bajonet op het geweer te verbeteren. Tijdens het schieten kwam het namelijk soms voor dat de bajonet van het geweer loskwam. Hiervoor werd de klem die achter de bajonethouder van het geweer schuift met enkele millimeters verlengd. Die variant kreeg de naam Mle. 1886-93 mee.

Nieuwzilver is een legering koper, nikkel en zink. Aangezien nikkel een kostbaar metaal was zocht men in 1914 naar manieren om die kost te drukken. Zo begon met in oktober 1914, slechts 2 maanden na het uitbreken van de oorlog, al met de productie van handvaten in koper. Nog later, in 1917, werden er ook modellen met gietijzeren handvat geproduceerd. Van de Mle. 1886 met gietijzeren handvaten zijn er geen varianten die met pareerstang geproduceerd werden aangezien de pareerstang al vanaf 1915 weggelaten werd en de productie van gietijzeren handvaten pas in 1917 begon.

Het zwakke punt van de Mle. 1886 was het dunne, lange lemmet. Talloze bajonetten braken af en werden op artisanale wijze bijgeslepen zodat er vandaag de dag varianten in verschillende lengtes bestaan. Wanneer de lengte varieert tussen 25 en 35 centimeter gaat het meestal om een “reparatie”, nog kortere exemplaren waren vaak bedoeld als onofficiële loopgraafdolken. In 1935 werden grote aantallen bajonetten officieel verkort tot de Mle. 1886-93 R 35.

Toen de Franse overheid eind 1914 nog eens tienduizenden bajonetten bij de “Manufacture d’armes de Châtelleraut” bestelde wist de leiding van de fabriek dat ze de productie niet binnen de termijn zouden kunnen voltooien. Daarom werd er naar vereenvoudigingen gezocht en begin 1915 keurde het Franse Ministerie van Oorlog de productie van de Mle. 1886-15 goed. De belangrijkste aanpassing was het weglaten van de gekrulde pareerstang. Men maakte het ook gemakkelijker om beschadigde handvaten te vervangen door ze afneembaar te maken. Dit is zichtbaar aan de achterzijde van het handvat.

Bekende producenten :

Manufacture Impériale de Chatelleraut
Manufacture Impériale de St.-Etienne
Manufacture Impériale de Tulle
Remington Arms, Illion N.Y., Verenigde Staten

Foto's :

Totaalbeeld van een M1886 met gietijzeren handvat en geproduceerd zonder pareerstang.

M1886 met nieuwzilveren handvat et sluiting van het eerste type.
 
M1886-93 met koperen handvat en sluiting van het 2de type.

Het gietijzeren handvat is erg donker in vergelijking met het blinkende nieuwzilver of koper.
 
Twee M1886 bajonetten omgevormd tot loopgraafdolken. Bij de bovenste is de volledige loopring met pareerstang verwijderd.
 
 

 

© www.bajonet.be