Van alle ‘vette’ dingen die ik nu toch minstens zes van de zeven dagen probeer te negeren is mijn nootjes (ongezouten ! cashew, hazel, brazil, amandel, YOU NAME IT, I LUV IT) – addiction misschien wel de lastigste. Ergens in mijn brein zit er namelijk de vaste overtuiging dat nootjes ‘goed voor je zijn, ik bedoel maar, het is natural, it HAS to be good (en dat is het ook, alleen niet in de kwantiteiten die ik binnenspeel als je mij niet in’t oog houdt) Anywayz, ik liep op een zonnige lunchpauze de biowinkel binnen in Antwerpen (Het Natuurhuis – zijstraat van de Meir aan Dun Inno) waar ik graag al eens mag staan kwijlen aan die gigantische muur met meterslange nootjesdispensers gevuld met Brazilnoten, hazelnoten (my all time favorite, bij voorkeur puur natuur), roodgesuikerde pinda’s en pecannoten, amandelnoten, yoghurt-white-chocolate coated cashewnoten, lichtgeroosterde en gekruide mix… I would eat them all, bij voorkeur in één langgerekt nootfretfestijn, desnoods met de dood tot gevolg, it’s.. nuts (ok, flauw, I agree). Toen viel mijn lodderoog op een pancarte en in de vlucht las ik ‘je eigen notenpasta…’ rinkeldinkeltwinkle, het onlangs opgevatte idee om komende herfst de verse oogst hazelnoten van mijn ouders op te eisen voor een homemade nutella experiment kwam weer boven. De herfst is tenslotte – gelukkig- nog écht veraf, en ik ben nogal instantsatisfactionminded: eens een idee in mijn kop zit kan het niet rap genoeg uitgevoerd worden. In concretu stonder er twee machines, twee grinders, ééntje met pinda’s (voor wat dochterlief lieflijk benoemd als pinnakaasj – een family favourite (yes. we’re all nuts. squirrel-like-nuts)) en ééntje met cashews (hmMMmmm cashews) met daarin de restjes cashewnoot die wij Westerse consumenten niet ‘good enuf vinden’ wegens, tja, not perfectly shaped (who cares about taste !). Uit mijn basic pre-research voor de homemade nutella (ik heb van de collega’s een geweldig Nutellakookboek gekregen waaruit ik dringend iets moet klaarmaken – voor hen welteverstaan) had ik al geleerd dat het meest tijdrovende en tedious bit van het maken van je eigen ‘choco’ net zit in het roosteren, pellen en fijnmalen van de noten. De olie in de noten die essentieel zijn in je pasta komen pas vrij wanneer je maar blijft malen, en op den duur ben je vooral uren bezig met het afschrapen van je keukenrobotding en verdwijnt je pasta mestal gewoon onder je keukenrobotmes. Afin. Too much fuzz for little miss lazymonkey.

Via de grinder kan je voor werkelijk géén geld (yup, nutz zijn niet goedkoop, maar deze pasta is echt wel zeer redelijk van prijs) een potje vol cashewpasta laten draaien, je kiest zelf hoeveel en verser kan het écht niet ! Ik zette het ouderwetse hendeltje op ON, en liet ongeveer 100 gram uit de machine dribbelen.

De overige ingrediënten:

– vanille-extract (1 eetlepel)
– suiker / tagatesse / agavehoning / stevia (ik koos voor Steviapoeder, maar dan moet je de lichte zoethoutsmaak erbij nemen)
– snuif zout
– ongezoet puur cacaopoeder (je kan ook gezoet cacaopoeder nemen, ik hou wel van de bittere zuivere cocoa..)
– olie (kies voor een neutrale smaak zoals koolzaadolie of zonnebloemolie ofwel voor een notenolie – ik nam bio-koolzaadolie van eerste koude persing voor ‘koud gebruik’)
– magere melk

De verhoudingen hier gaan uitschrijven is volstrekt zinloos, dit moet je naar eigen smaak doen. Begin gewoon met kleine beetjes: scheut olie, scheut melk, snuif zout, suiker, vanille en meng met een vork goed door elkaar (de olie maakt je pasta zo smeuïg als je zelf wil) Proef en voeg toe wat ontbreekt !

Don’t forget to do the ultimate Cashewtella-test: neem boterham, spread that brown goodstuff op het brood – fold – bite – repeat !

Bewaart enkele weken in een goed afgedekt potje in je frigo !