De provincie en Unizo-Limburg eren elk jaar een zelfstandige ondernemer van niet-Belgische afkomst, mede omdat het aandeel van deze ondernemers nog ieder jaar stijgt. Tussen 2005 en 2009 steeg het aantal niet-Belgische ondernemers zelfs met 35,5 procent. De groep buitenlandse ondernemers in Limburg maakt zelfs 7,9 procent uit van de totale populatie van 72.876 zelfstandige ondernemers.

Dit jaar gaat de award dus naar de Turkse ondernemer Turan Orhan die in Genk het logistiek bedrijf Bongaerts Logistics runt. Hij nam het zeventigjarig bedrijf in 2008 over van de familie Bongaerts en transformeerde het in een bedrijf dat de laatste drie jaar haar omzet met veertig procent zag stijgen. Momenteel werken er dertien voltijdse medewerkers.

‘Ik heb altijd hard gewerkt om iets te kunnen bereiken', zegt Turan. ‘Toen ik acht jaar oud was, verhuisde ik naar België omdat mijn vader hier voor de Turkse overheid moest werken. Het was niet eenvoudig om op die leeftijd de taal en mentaliteit te leren, maar ondanks de ellende heb ik veel geleerd.'

Studentenvereniging

Turkan was ook zeer actief in het verenigingsleven. Zo behoorde hij tot de oprichters van de studentenvereniging Tugok die nu onderdeel is van de Turkse Unie. Deze organisatie heeft tot doel leerlingen te motiveren om in het hoger of universitair onderwijs te stappen. Volgens Turkan zit ondernemen echt in het bloed van de Turken.

‘De Turken zijn al eeuwenlang handelaars en ondernemers', zegt Turkan. ‘Dit wil niet zeggen dat we niet voor andere mensen kunnen of willen werken, maar we durven gewoon veel risico's nemen. Toen ik dit bedrijf overnam, begon iets later de economische crisis en toch heb ik doorgezet. Dat is bijvoorbeeld het verschil met Belgen die vaker iets terughoudender zijn, maar daarom niet minder hardwerkend.'

Ook de bekende Turkse politicus Selahattin Koçak (SP.A) uit Beringen bevestigt de drang van Turken om te ondernemen. ‘Turken moeten eigenlijk weinig doen om te ondernemen. Het behoort tot de cultuur. De meeste bevolkingen rond de Middellandse Zee waren van nature uit handelaars die optraden als doorgeefluik voor specerijen en andere producten.'

‘In België is het enerzijds ook normaal dat Turken ondernemend ingesteld zijn omdat er hier een markt is voor bepaalde producten. Wij mogen bijvoorbeeld bepaalde Westerse producten niet eten en daardoor komt er automatisch een niche vrij, gericht op de eigen Turkse bevolking. Anderzijds zien we tegenwoordig ook dat veel Turken bedrijven oprichten die gericht zijn naar de Europese bevolking, zoals bouw- of schilderbedrijven.'

De Turkse ondernemers zijn voorlopig de derde grootste groep ‘ondernemende nieuwe Limburgers' met 3,2 procent. De Nederlanders zijn het meest vertegenwoordigd met 53 procent. De Italianen volgen op plaats twee met twaalf procent.