Blaasinstrument
Een blaasinstrument is een muziekinstrument waarmee geluid voortgebracht wordt door lucht te blazen in of over het instrument. De toon ontstaat doordat de lucht die geblazen wordt in of over het mondstuk aan het ene uiteinde van een resonator, meestal een klankbuis, de luchtkolom in de resonator in trilling brengt. De effectieve lengte van de resonator bepaalt, samen met de blaastechniek, de toonhoogte van de voortgebrachte toon. Bij de meeste blaasinstrumenten kan de effectieve lengte van de resonator door de speler beïnvloed worden door middel van gaten, een uitschuifbare buis, kleppen of ventielen, of een combinatie hiervan.
Veruit de meeste blaasinstrumenten worden gerekend tot de aerofonen, uitzondering is bijvoorbeeld de kazoo. Lang niet alle aerofonen zijn echter blaasinstrumenten, zoals de accordeon of het pijporgel. Bij de blaasinstrumenten horen ook de meeste doedelzakken, behalve de uilleann pipes.
Het op de juiste manier aanblazen van een blaasinstrument is essentieel voor een goede toon en klank. Voor het blazen is vaak een zekere druk nodig, de ademsteun genoemd, en het op de juiste manier gebruiken van de lippen om de luchtstroom te sturen of tot trilling te brengen, de embouchure genoemd. Er zijn verschillende ademhalingstechnieken, maar de techniek die geadviseerd wordt is de middenrifademhaling. Er zijn ook bespelers van blaasinstrumenten die gebruikmaken van circulaire ademhaling. Hierbij is het mogelijk om tegelijkertijd door te spelen en adem te halen.
Er zijn in verschillende orkesten, zoals in een harmonieorkest, bij de fanfare en in een brassband bijna altijd een paar musici, die een blaasinstrument bespelen.
Hout- en koperblazers[bewerken | brontekst bewerken]
In de westerse klassieke muziek worden blaasinstrumenten traditioneel onderverdeeld in de houtblaasinstrumenten en de koperblaasinstrumenten, vaak aangegeven met 'het hout' en 'het koper'. Deze namen duiden niet op het materiaal waarvan de instrumenten zijn gemaakt, maar op de wijze waarop de toon wordt voortgebracht. Er zijn bovendien veel blaasinstrumenten die niet in westerse symfonie- of harmonieorkesten voorkomen en niet volgens deze traditionele indeling in hout en koper in zijn te delen. De indeling hout/koper is dus een onvolledige indeling, waar niet alle blaasinstrumenten in kunnen worden ondergebracht.
- Tot het hout worden de instrumenten gerekend waarbij de toon wordt voortgebracht door een labium, een enkel- of dubbelriet. Hiertoe rekent men ook instrumenten die meest van metaal zijn, zoals orgel, dwarsfluit, mondharmonica, accordeon, harmonium. Een goedkope blokfluit is tegenwoordig vaak van plastic.
- Bij het koper wordt de toon voortgebracht door de in het mondstuk trillende lippen van de speler. De midwinterhoorn en de alpenhoorn zijn van hout, maar worden toch tot het koper gerekend.
Indeling op basis van de wijze waarop de toon wordt gevormd[bewerken | brontekst bewerken]
De verschillende manieren waarop de toon wordt voortgebracht staan hieronder opgesomd. In deze opsomming zijn ook aerofonen anders dan blaasinstrumenten opgenomen.
Labium[bewerken | brontekst bewerken]
De meeste instrumenten die in het Nederlands met fluit aangeduid worden zijn instrumenten waarbij de luchtstroom op een scherpe rand, het labium wordt gericht.
- bamboefluit – blokfluit – dvojnice - kaval – dwarsfluit – panfluit – piccolo – flageolet – quena – sjofar – shakuhachi – zummara
Enkel riet[bewerken | brontekst bewerken]
Instrumenten waarbij het geluid met een enkel riet wordt veroorzaakt.
Riet tussen lip en mondstuk:
Riet in afgesloten ruimte (mond/zak/ kap)
- doedelzak, sommige vormen
Dubbelriet[bewerken | brontekst bewerken]
Instrumenten waarbij het geluid met een dubbelriet wordt veroorzaakt.
Riet tussen beide lippen:
Riet in afgesloten ruimte (mond/ zak/ kap):
- althobo - cornemuse - doedelzak – kortholt – kromhoorn – musette – pommer – ranket – regaal – ruispijp - sarrusofoon – zurna
De uilleann pipes is weliswaar aerofoon, maar geen blaasinstrument. Het instrument is wel weer zeer verwant aan de enkel- en dubbelrietblaasinstrumenten.
Doorslaande tong[bewerken | brontekst bewerken]
Naast de hout- en koperblaasinstrumenten zijn er aerofonen waarbij de toon wordt voortgebracht door een doorslaande metalen tong. Een, meestal metalen, strook materiaal, een tong, kan heen en weer bewegen door een nauwsluitende opening in een plaat. De toonhoogte die de tong veroorzaakt kan worden veranderd, gestemd door de tong aan zijn tip te verzwaren of wat lichter te maken.
Hieraan nauw verwante instrumenten (wel aerofonen, maar geen blaasinstrument) zijn:
- accordeon – bandoneon – concertina – harmonium – trekzak
Lippen[bewerken | brontekst bewerken]
Door een luchtstroom tussen de lippen door in een mondstuk te persen worden de lippen zelf in trilling gebracht. De meeste bespelers van instrumenten die geluid op deze manier produceren worden koperblazers genoemd. Er wordt ook nog onderscheid gemaakt tussen 'scherp koper' en 'zacht koper':
- zacht koper
alpenhoorn – bombardon – bronselur – bugel – eufonium – hoorn – jachthoorn – klaroen – mellofoon – midwinterhoorn - ophicleïde – tuba – serpent – sousafoon – zink- scherp koper
kornet – trombone – trompet - piston
Overige[bewerken | brontekst bewerken]
Sommige instrumenten zijn niet zo gemakkelijk in te delen
- didgeridoo – orgel - horlepijp
Het orgel, geen blaasinstrument, wel een aerofoon, is uit de doedelzak ontstaan, maar het heeft vaak een verzameling registers, die soms op riet, labium of doorslaande tong kan zijn gebaseerd.
· 
· 
