Victime de l’amour, zo wordt de Pont des Arts in de Franse media genoemd. De brug is in Parijs, de stad van de liefde, dé plek waar verliefde koppeltjes hun zogenaamde love locks of love slots komen hangen: het fenomeen waarbij tortelduifjes hun liefde voor elkaar bezegelen door een slot aan een brug te bevestigen en de sleutel daarna in het water te gooien.

Maar niet alle bruggen zijn bestand tegen het gewicht van al die liefdessloten. Bij de Pont des Arts - de brug die het eerste en zesde arrondissement verbindt en waar sinds 2008 love locks worden bevestigd - zorgen de sloten voor schade aan de brugconstructie en vormen aldus een gevaar voor de honderden boten die er elke dag onder heen varen.

Een mogelijk oplossing is om de liefdessloten elke zes maanden te laten verwijderen. ‘Dat zal niet alleen het gewicht aanzienlijk verlagen, maar ook ruimte maken voor koppeltjes die daar hun slot willen hangen’, aldus Jean-Pierre Lecoq, burgemeester van het zesde arrondissement.

Het stadsbestuur had in 2010 al eens geopperd om metalen bomen te plaatsen waaraan verliefde koppeltjes hun sloten konden bevestigen. Niet veel later waren een heleboel liefdessloten aan de Pont des Arts plots verdwenen, al heeft het stadsbestuur altijd ontkend iets met het voorval te maken te hebben.

Niet het eerste slachtoffer

De Parijse brug is niet het eerste slachtoffer van het fenomeen, dat terug te brengen is tot de roman Ho voglia di te (Ik wil je) van de Italiaanse schrijver Federico Moccia. Hij liet in zijn boek twee verliefde tieners een liefdesslot bevestigen aan de Ponte Milvio in Rome, opdat ze ’altijd met elkaar zouden verbonden zijn’, maar had niet kunnen voorzien dat duizenden inwoners en toeristen dat voorbeeld zouden volgen.

Gevolg: de oudste brug van Rome (uit de tweede eeuw voor Christus) dreigde in te storten onder het gewicht van al dat metaal en dus werden de sloten daar in 2007 al verboden.