reisverslag 41

Reisverslag 41 27 maart 2015

We staan alweer vroeg op en beginnen onze dag met een klein ontbijt want we gaan al snel weer op pad voor onze tweede dag in Kakadu.
We gaan een track lopen in het National Park Kakadu en dat wordt een wat zwaardere tocht en het is voor Femmy beter niet mee te gaan en alleen de lichte loop te doen, een ander blijft bij Femmy en dat is een geruststelling. Ik maak een foto van haar zodat ik kan zien of ze nog dezelfde is als toen ik wegging. En dat was ook zo , ze had lekker gekletst met Richard een man uit Engeland(UK)
Ze hadden samen met de gids een giftige slang gezien die de aanvalshouding aan nam en Femmy behoorlijk deed schrikken en Richard en de gids sprongen weg.
We zien onderweg nog meer zeer oude Aboriginals grottekeningen en prachtige rotsformaties waar we tussendoor kruipen na onze backpack te hebben achtergelaten onder een rots.
Het is een stevige klim en we worden qua conditie behoorlijk op de proef gesteld, maar iedereen kon het volbrengen, ook oude ceessie liet zich niet kennen.
We gaan deze dag ook nog naar een waterval waar we kunnen afkoelen, en het is gelukkig dat ik zwemkleding en waterschoenen bij me had.
Het water vlak achter de waterval is diep en ik kan de bodem niet raken als ik me naar beneden laat zakken, er blijkt hier een diep gat te zijn uitgesleten in de miljoenen jaren.
Onderweg zien we een eenzame dingo langs de verlaten wegen zijn eten bij elkaar te zoeken en hier vind hij het in de vorm van aangereden kangaroes.
In Kakadu spreken de stammen 8 verschillende Aboriginals talen die je kunt beschouwen als dialecten, maar toch met veel verschillen.
Voor de Aboriginals is Engels de tweede of zelfs de derde taal.
Tijdens de reis wordt er toch nog veel dutjes gedaan voor zover het gaat en de omgeving langs de weg is meestal eentonig, behalve die keer dat je een kangaroe ziet of roofvogels en plotseling als je wakker bent een dingo voor de eerste keer.
Femmy heeft nu al een slang, een krokodil, een dingo, een kangeroe en een spin gezien, dus nu nog alleen een koala, dat lieve buideldiertje, dat knuffelbeestje.
De volgende dag alweer.
We zien onderweg, en daar stoppen we ook, een zeer hoge thermietheuvel van wel een paar honderd jaar oud waar volgens experts wel 200 miljoen grasetende termieten leven die hun huisje hebben beschermd tegen bosbranden door een uniek systeem van temperatuurregeling.
We komen nog een keer in een waterval terecht, maar deze is niet zo spectaculair maar wel verfrissend bij die alom aanwezige hitte van zo’n 35 graden. We hebben allemaal natte vieze kleren na drie dagen rondtrekken voor de wasmachine en dat wordt dringen rond deze plek.
We spreken af om met z’n allen in de Monsoon te gaan eten voor een aanbieding van 15 AUD. En dat is heel gezellig geworden.
Welterusten allemaal, op naar de volgende zwaarste uitdaging, klimmen, dorst hebben.
Slapen in de tent of swag, femmy?
Groetjes uit Darwin, Northern Territory
Femmy en Cees